DAG 1
maandag 26-12-05
Vandaag vertrekken we rond 8:00 uur in de ochtend met de auto richting Parijs. De tassen vol met truien, mutsen en handschoenen, want in Nederland vriezen ons de oren al bijna van onze kop, en in Parijs blijkt dat niet anders te zijn.
Onze eindbestemming is het Green Hotel, even buiten Parijs. Een eenvoudig, maar netjes hotel, 5 minuten lopen vanaf het metrostation. Daar aangekomen gooien we onze tassen achter de deur en laten het hotel voor wat het is.
Op het metrostation kopen we een ‘Paris Visite’ kaart. Een kaart die je 1, 2, 3 of 5 dagen onbeperkt toegang geeft tot het openbaar vervoer. Voor € 27,20 kopen wij de 5 dagen kaart en hebben we hier verder geen omkijken meer naar.
Het dichtstbijzijnde metrostation vanaf het hotel valt nog net binnen de zone van de Visite kaart, ideaal!
Zoals altijd staan we ook hier eerst een kwartier te prutsen met het metro-systeem, maar al snel is het alsof we nooit anders gedaan hebben. Onze eerste bestemming is metrostation ‘Anvers’. Anvers is een bekend metrostation van Parijs in de wijk Montmartre. Net als veel anders stations is ook deze voorzien van een gietijzeren ‘metropolitain’ ingang, van de architect Hector Guimard.
Vanaf het station lopen we de wijk Montmartre in. We lopen door een smal straatje waar het ondanks de kou erg druk is. Links en rechts kleine winkeltjes vol met souvernirtjes. Al gauw zien we voor ons de Sacre Coeur verschijnen.
Met de Visite kaart kunnen we gratis de ‘finiculaire’ (kabelbaan) naar boven nemen, maar aangezien het pas onze eerste dag in Parijs is en onze benen nog in topconditie zijn, besluiten we om de trap te nemen. Al gauw krijgen we hier spijt van, aangezien we halverwege worden belaagd door een groepje negers die ons van alles proberen aan te smeren.
Toch lukt het ons om zonder armbandjes, kettinkjes of andere GBR (goed bedoelde rotzooi) de top van de heuvel te bereiken.
Eenmaal boven hebben we een geweldig uitzicht over de stad.
We lopen kort een rondje door de basiliek (waar zelfs binnen nog een souvernirkraampje staat…!) en besluiten dan verder te lopen, aangezien het hier wemelt van de toeristen, maar dat viel te verwachten. We lopen links van de basiliek richting de Place du Tetre (heuvelplein), een beroemd pleintje in het hart van de wijk, op korte afstand van de Sacre Coeur. Ook dit plein lokt zo te zien veel toeristen. Het is dan ook wel erg leuk om de vele portrettekenaars hier aan het werk te zien. Verbazingwekkend hoe snel ze een portret of karikatuur produceren.
Rond het plein zitten veel cafeetjes, restaurantjes en nachtclubs, wat ons doet vermoeden dat het hier ook ’s avonds erg gezellig zal zijn. Ons reisgidsje waarschuwt ons voor de belachelijk hoge prijzen van de eettentjes hier. Dus ondanks onze rammelende buiken laten we het plein achter ons en lopen verder door Montmartre.
Met een omweg lopen we de heuvel af. De kleine straatjes en pleintjes geven je een intiem gevoel. Geen toeristen meer hier, de wereldstad Parijs is voor ons ineens heel ver weg. Onze papieren reisgids vertelt ons dat er al veel kunstenaars weg zijn getrokken uit de wijk en dat ook het uitgaansleven flink heeft moeten inboeten. Toch zorgen de smalle straatjes, de straatverlichting, de krakkemikkige trappen en de authentieke huisjes ervoor dat er iets van de sfeer is blijven hangen.
Onderaan de heuvel gekomen eten we ergens een hapje en dan kunnen we het toch niet laten om de Moulin Rouge op te zoeken. We herkennen het theater aan de molen op de voorgevel. Van het eens zo bruisende danstheater is weinig bijzonders meer over, al worden hier nog steeds voorstellingen gehouden. Enigzins gedesillusioneerd lopen we verder.
We brengen een bezoekje aan het kerkhof van Montmartre. Veel bekende Franse kunstenaars liggen hier begraven. Een van hen is Dalida, ze schijnt Frankrijks meest succesvolle artiest ooit te zijn. Maar tot vandaag hebben zowel Stephan als ik nooit van deze dame gehoord en zijn daarom ook niet zwaar onder de indruk.
We zoeken een metrostation op en gaan terug naar ons hotel. Moe van de reis en het vele wandelen vallen we al snel in slaap.
DAG 2
dinsdag 27-12-05
We hebben gisteren geen wekker gezet, maar toch zijn we om 7:30 uur klaar wakker. We springen snel even onder de douche, pakken onze rugtas in en gaan vervolgens ontbijten. Dit ontbijt is niet veel meer dan een taai stokbroodje, maar we kunnen er weer even tegen. We nemen de metro richting ‘La Defense’, de grootste kantorenwijk van Europa, er werken hier ongeveer 150.000 mensen op 2,5 miljoen vierkante meter kantoorruimte, die gebruikt worden door 1500 bedrijven.
Het bekendste gebouw in deze wijk in ongetwijfeld de Grande Arche. Dit gebouw is vrijwel kubusvormig en de binnenkant is open. Hij heeft een hoogte van 110 meter. Het gebouw telt 35 verdiepingen. Bovenin bevindt zich een restaurant. De Grande Arche staat in een lijn met de Arc de Triomphe, le Petit Arc, Place de la Concorde en de glazen pyramide van het Louvre.
Deze lijn wordt de Grand Axe genoemd. De Grande Arche valt bij alle andere wolkenkrabbers in La Defense overigens aardig in het niet.
We verlaten het plein en lopen weer richting de metro. Behalve la Defense stond vandaag de omgeving van de Eiffeltoren op ons programma. We beginnen de wandeling op Place de Trocadero. Aan dit plein ligt het Palais de Chaillot. Hierin zijn een aantal musea ondergebracht. Vanaf het grote plateau heb je uitzicht op de Eiffeltoren en de tuinen van Trocadero. We wachten hier op het waterspel van de fonteinen in de tuin, maar dit blijkt achteraf niet echt de moeite waard.
We lopen door de tuinen richting de Eiffeltoren. Onderweg hier naartoe steken we de Seine over. In het water zien we de rondvaartboten liggen. De Eiffeltoren is een van de meest bezochte bezienswaardigheden van Frankrijk en dat is te merken. Er staan gigantische lange rijen met mensen te wachten om naar boven te kunnen. Stephan wil hoe dan ook naar boven, maar we besluiten dit op een later tijdstip ’s avonds opnieuw te proberen. De Eiffeltoren is 300 meter hoog (zonder antenne). Afhankelijk van de temperatuur kan de toren enkele centimeters uitzetten of krimpen. Het totale gewicht van het bouwwerk is 10100 ton.
Ondertussen is het gaan sneeuwen, en met onze mutsen op lopen we onder de Eiffeltoren door. Via de Champs de Mars bereiken we de Militaire School (Ecole Militaire). De bekendste student die hier ooit zat was Napoleon Bonaparte. We lopen links langs de Militaire School richting Place Vauban. Aan dit plein ligt het Hotel des Invalides en zijn Dome. Het is gebouwd in 1670 en was bedoeld als onderkomen voor invalide soldaten. Nog steeds wordt het gebruikt als revalidatiecentrum voor militairen, het grootste gedeelte is echter ingericht als militair museum. We nemen ons voor om een kort bezoekje te brengen aan dit imposante gebouw, maar voordat we het weten hebben we er twee uur rond gelopen.
We lopen een rondje over het binnenhof en gaan vervolgens de Dom binnen. Het interieur is erg indrukwekkend. Een groot deel is verguld en er zijn talloze schilderingen te zien. We komen langs het praalgraf van Napoleon Bonaparte. Er bestaat overigens een gerucht of het wel echt Napoleon is die daar ligt. Hij was al verscheidene jaren dood voordat zijn lichaam, dat al in vergaande staat van ontbinding was, geindentificeerd is.
Na de Dome bekijken we nog de kerk die bij het complex hoort. Als laatste bezoeken we het oorlogsmuseum. Er is een tentoonstelling van harnassen en wapens van de Middeleeuwen tot aan de Tweede Wereldoorlog. De collectie is zo groot dat je hier wel een dag rond zou kunnen lopen. Onze interesse is echter niet zo groot, zodat we besluiten de Dome te verlaten.
We lopen verder in de richting van de Seine. Zo komen we uit aan de voorzijde van het Hotel des Invalides met het Esplanadeplein. In het verlengde hiervan ligt de brug ´Pont Alexandre III´. Wat ons betreft de mooiste brug van Parijs. Hij is rijkelijk versierd met vergulde beelden en lantaarns. Aan de overkant van de brug liggen het Grand en Petit Palais die beiden voor het grootste deel in de steigers staan. Ook hier weer lange rijen toeristen die ons doen besluiten op zoek te gaan naar ons hotel.
Vanaf het metrostation lopen we eerst langs een supermarkt om wat drinken te kopen. Vervolgens gaan we in het hotel douchen en lopen dan de wijk in waar ons hotel staat. In een simpel restaurantje eten we wat en lopen terug naar ons hotel. We maken plannen voor de volgende dag, kijken nog even televisie, en vervolgens gaan we slapen. Het was een drukke, maar erg leuke dag!
DAG 3
woensdag 28-12-05
De dingen die we vandaag willen gaan bekijken liggen allemaal nogal ver uit elkaar. Vandaag zullen we dus veel in de metro zitten. Wat we na 2 dagen alleen maar lopen ook niet echt een probleem vinden. Voor het eerst sinds we in Parijs zijn laat de zon zich zien, maar ondanks dat blijft het heel erg koud. We beginnen de dag bij de Arc de Triomphe. Het is een indrukwekkend gezicht. De Triomfboog midden op het grote verkeersplein. Het valt ons op dat er op de eerste rotonde van de wereld geen wegmarkeringen zijn aangegeven, waardoor die soms 4-baans, en dan weer 8-baans lijkt te zijn. Toch vinden de Parijzenaren hun weg zonder al te veel kleerscheuren.
Onder het bouwwerk bevindt zich het symbolische graf van de onbekende soldaat, met de eeuwig brandende vlam.
We gaan op zoek naar de tunnel waar prinses Diana verongelukt is. Met behulp van onze reisgids hebben we de Pont d’Alma al snel gevonden. Een klein groepje toeristen staat bij het gedenkteken. Veel meer dan deze ‘gouden vlam’ en een aantal teksten die met stiften op de leuning van de brug zijn geschreven is er eigenlijk niet wat ons aan Diana doet denken.
Deze vlam was er overigens al veel eerder, een geschenk van de VS aan Frankrijk, als dank voor de hulp bij de restauratie van het Vrijheidsbeeld. Deze ‘candle in the wind’ is een replica, op ware grootte, van de toorts van het Vrijheidsbeeld in New York.
Vervolgens nemen we opnieuw de metro. We willen de bekende balkons en koepel van Galerie Lafayette zien. De buitenkant van het gebouw is een teleurstelling. Rondom het hele gebouw hangt een soort van hekwerk. Dit hekwerk bestaat uit allemaal lampjes. Ongetwijfeld zal dit ’s avonds wel een indrukwekkend beeld opleveren. De binnenkant van het gebouw is wel erg mooi.
Met name de koepel is zeker een bezoekje waard. Vanaf Galerie Lafayette gaan we te voet richting Opera Garnier.
Dit gebouw is zowel van de buiten- als van de binnenkant de moeite waard. Het interieur is uitgevoerd in rood fluweel en goud en het trappenhuis van wit marmer. Na een kort bezoekje lopen we verder naar de Madeleine, die lijkt op een Griekse tempel. Hij diende als triomf voor de successen van Napoleon. We gaan niet naar binnen, maar lopen door richting Place Vendome. Aan dit plein ligt het beroemde hotel Ritz. Dit is het hotel waar vandaan prinses Diana via de achteruitgang aan de rit begon die achteraf haar laatste bleek te zijn.
We steken het plein over en gaan in de richting van het Place de la Concorde. Ondanks ons voornemen om vandaag het grootste gedeelte met de metro te gaan, blijkt het in de praktijk toch weer handiger om maar gewoon te blijven lopen.
Tijdens de Franse Revolutie werd op dit plein een nieuwe uitvinding getest, de guillotine. Marie-Antoinette, de toenmalige koningin van Frankrijk die niet erg geliefd was onder de Franse bevolking vanwege haar Oostenrijkse afkomst, vond hier uiteindelijk ook haar dood.
Vanaf het Place de la Concorde komen we weer bij de Seine. We willen richting het Louvre, maar besluiten om hier aan de andere kant van de Seine naartoe te lopen. Op die manier komen we langs het Musee d’Orsay. Wanneer we in de buurt van het Louvre zijn steken we nogmaals de Seine over. We lopen een rondje over de binnenplaats van het Louvre, waar de beroemde glazen pyramide van Pei staat. Ook lopen we even naar de Arc de Triomphe du Carrousel. Vanaf dit punt heb je een geweldig uitzicht over de eerder genoemde Grande Axe. Omdat we morgen naar huis gaan en we de Mona Lisa toch al niet bijster interessant vinden laten we het museum voor wat het is.
We drinken in de buurt van het Louvre in een cafeetje warme chocomelk om weer enigzins op temperatuur te komen. Ook vandaag heeft het weer eventjes gesneeuwd, maar ondanks de alles doordringende kou zijn we toch blij dat het nog niet geregend heeft.
Omdat dit onze laatste avond is en we Parijs ook wel eens ‘by night’ willen zien besluiten we om in de stad te blijven tot het donker is. Na de chocomelk nemen we de metro weer richting de Eiffeltoren. Ons plan is om o.a. de Eiffeltoren, de Dome en de Sacre Coeur langs te gaan. In de buurt van de Eiffeltoren zoeken we een restaurantje op. Het wordt een pizzeria. We hebben allebei enorme trek en laten het ons lekker smaken. Het is er ook lekker warm, we zijn allebei total loss en eigenlijk willen we het liefst naar het hotel. Als we het restaurantje verlaten is het inmiddels donker. We lopen naar de Eiffeltoren die net op dat moment begint te flikkeren, een erg mooi gezicht, die het wachten toch wel de moeite waard heeft gemaakt.
Stephan wil nog steeds de Eiffeltoren in, maar het is ook op dit tijdstip heel erg druk bij de lift. Wanneer we net besloten hebben om het dan maar met de trap te gaan doen, sluiten ze voor onze neus de poortjes. We gaan dus verder. Ondanks het hardnekkig tegenstribbelen van onze benen gaan we toch lopend naar de Dome. Onderweg daar naartoe komen we langs de Militaire school, die qua verlichting erg tegenvalt. De Dome daarentegen is geweldig mooi verlicht. Ons plan om ook nog weer helemaal naar de Sacre Coeur terug te gaan laten we varen. We nemen de eerste de beste metro terug naar het hotel.
Het stukje dat we vanaf de metro nog moeten lopen lijkt ineens wel heel erg ver. Eindelijk op de kamer aangekomen, lees ik (Tessa) nog wat, Stephan kijkt nog even televisie en het duurt niet lang voor we in slaap vallen.
DAG 4
donderdag 29-12-05
De laatste ochtend in Parijs. We zijn na een nachtje slapen weer helemaal het mannetje en bespreken tijdens het ontbijt wat we gaan doen vandaag. Al vanaf het begin stond Ile de la Cite op ons lijstje. Omdat dat er nog steeds niet van gekomen is, nemen we ons voor om daar te beginnen en te kijken hoe ver we komen. We nemen de metro naar Pont Neuf, een stenen brug die anders dan zijn naam doet vermoeden bestaat uit 12 rondbogen. Vanaf de Pont Neuf heb je toegang tot het Ile de la Cite.
Het Ile de la Cite is één van de eilanden in de Seine, in het centrum van Parijs. Op dit eiland dat als het hart van de stad beschouwd kan worden, werd Parijs gesticht. Op het eiland bevinden zich drie middeleeuwse gebouwen.
Als eerste bezoeken we de Conciergerie, het oudste koninklijk paleis van Parijs, dat in de 15e eeuw omgevormd werd tot gevangenis. De conciergerie was meestal slechts een tussenstap voor de guillotine. Ook Marie-Antoinette wachtte hier haar executie af. De cel van Marie-Antoinette is in de oorspronkelijke staat terug gebracht. We besluiten een kaartje te kopen, zodat we ook binnen mogen gaan kijken. Wat ons betreft niet echt de moeite waard. Na een klein uurtje staan we weer buiten. We lopen verder langs de Sainte Chapelle in de richting van de Notre Dame. Stephan heeft wel genoeg kerken gezien en even ontstaat er een discussie over het wel of niet bezoeken van de Notre Dame. Hij wint het en we lopen een rondje over het plein rondom de Notre Dame. Omdat we nu toch in de buurt zijn gaan we ook naar het Centre Pompidou. Het is niet erg ver, dus we gaan weer te voet. Onderweg daar naartoe komen we weer door smalle straatjes met kleine winkeltjes. We kopen een beetje rotzooi voor het thuisfront en voor we het weten zien we het Centre Pompidou aan de linkerkant. We vinden het maar een lelijk ding, al moet ik zeggen dat we niet binnen zijn geweest.
Op het pleintje voor het gebouw is het erg druk. Zelfs enkele straatartiesten trotseren de kou om hun geld te verdienen. Wij slepen ons nog een uurtje door de kleine winkelstraatjes rondom het Centre Pompidou en nemen dan voor de laatste keer de metro terug naar het hotel. Daar aangekomen springen we nog snel een keer onder de douche om op te warmen. We pakken onze tassen weer in, checken uit en rijden terug naar De Lutte.
Terugkijkend was 4 dagen wel een beetje te kort voor een stad als Parijs. Maar dankzij onze overvolle dagprogramma’s hebben we toch het gevoel de belangrijkste bezienswaardigheden te hebben gezien. polenVoor een eventueel toekomstig bezoek aan Parijs staat het Paleis van Versailles op de planning.